മൃതി കടന്നു വരാത്ത ആരണ്യ ഗര്‍ഭങ്ങള്‍ തേടി
ശൈശവ സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ കാണാന്
നാവില്‍ നീ ഉട്ടിയ...ആ .........
പാല്‍മധുരം
മനസ്സില്‍ നീ ചേര്‍ത്തണച്ചുപകര്‍ന്നേകിയ
മാറിന്‍ ചുടില്‍,
അമ്മെ എനിക്ക് നിന്‍ ...ഹൃദയ താളങ്ങളില്‍.....
സ്മൃതികള്‍..ചുരത്തു മീ ...
താരാട്ടിന്‍ ഈണവും
മിഴിക്കോണ്കളില്‍ ഉരുണ്ടു ...
വീര്‍ത്തു ...ഉടഞ്ഞു ......
ഒഴുകി പടര്‍ന്നനീര്‍ പ്രവാഹങ്ങളില്‍
നിന്നുംഞാന്‍ രുചിച്ച ഉപ്പു രസം ....
ഇന്നുമെന്‍..നാവിന്‍റെ രുചി ഭേദങ്ങളില്‍...
ഈ മണ്ണിന്‍റെ...നീരുരവകളില്‍ ....
എന്‍റെ പ്രാണനില്‍ .....
എന്‍റെ പ്രതീക്ഷകളില്‍ ...
ഞാന് കാത്തു സുക്ഷിക്കുന്നു .....!!!
About
- അനില്‍ കുര്യാത്തി
- മണ്ണില് മനുഷ്യന് കിനാവിന്റെ കണ്ണുനീര് തുള്ളികള് കൊണ്ട് വരച്ചു വച്ച ... വര്ണചിത്രങ്ങളില് നിന്നുയിര് - കൊണ്ടൊരു .... വര്ഗ ചരിത്രമാണെന്റെ സത്യം ....
Friday, March 16, 2012
നീ മറന്നു സഖി ... ! നീ മറഞ്ഞു ....!
ഇടറുന്നു ഹൃദയ താളങ്ങള്‍....
മുന്നിലലറുന്നു...രുദിര.. മോഹത്തിന്
ആട്ടിന്‍ തോലാണിഞെത്തുന്നചെന്നായ്ക്കള്‍ ..........
ആവണി പാടത്തെ ചൊറിയന്‍ തവളകള്‍,..
ആ കരിമ്പനമേല്‍ വസിക്കുന്ന യക്ഷികള്‍ ....
കാമം തിളയ്ക്കുന്ന കണ്ണുമായ് ഇന്നലെ
കുട്ടിനു വന്നവള്‍ ,കൂടെ കിടന്നവള്‍ ....
പാല്‍മണം മാറാത്ത ചോരകിടവിനെ
പാതി വഴിയില്‍ ഇന്ന്... ഉപേഷിച്ച് പോയവള്
കടലല്ല നീ ....ഒരു കാളിന്ദിയാണ്,
നിന്‍ കരളില്‍ വസിക്കുന്നതേതു സര്‍പ്പം
ശിലയായ് പിടയവേ ...
ഈ രാമ പാദങ്ങള്‍...
തേടി കൊടും തപം ചെയ്തോരഹല്യ നീ ...
പ്രണയം തുളുമ്പും ഹൃദയവുമായെന്ടെ
വൃണിത മോഹങ്ങള്‍ക്ക് താരാട്ടു പാടിയോള്‍ ....
പഥികനെന്‍ നാവുനനക്കാനെനിക്കന്നു
മിഴി നീരിനുറവ നീ തീര്‍ത്തതുംപിന്നെയെന്‍ ....
പിന്നിട്ട വഴികളില്‍ ഊന്നു വടിയായതും...
കണ്ണ്നീര്‍ പുക്കളില്‍ സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ നെയ്തതും...
.നീ മറന്നു സഖി ... ! നീ മറഞ്ഞു ....!
പാല്‍മണം മാറാത്ത ചോര കിടാവ് ഞാന്
പാതി വഴിയില്‍ എന്നെ നീ കൈ വെടിഞ്ഞു .
ഇങ്ങനെ എത്ര ദൂരം ഞാന് ..........?
കാറ്റിന്റെ കൈകള്‍ കുടഞ്ഞിട്ടത്
സര്‍വ്വനാശത്തിന്റെ പരാഗരേണുകളോ?
മിണ്ടാത്തെ പോയ സന്ധ്യയും
ക്ഷണിക്കാതെ വന്ന രാത്രിയും
എന്നോട് പറഞ്ഞതത്രയും
അതെക്കുറിച്ചായിരുന്നു
ഇവിടെ നിലാവിന് മൌനം
ആ വെന്പട്ടുനൂല്‍ കസവിന്റെ
ലാളനം കൊതിച്ച ..... ..
ചിന്തകളില്‍ ചിതല്‍ പുറ്റുകള്‍
രാ മഴയില്‍ കുളിച്ചും ...
പകല്‍ കിനാവുകളില്‍
പ്രണയ സങ്കല്‍പ്പങ്ങളുടെ
പുളക ചാര്‍ത്ത്‌ അണിഞ്ഞും
ഞാന് കാത്തിരിക്കുന്നത്
ഈ രാത്രിയില്‍ നിന്നെ
മംഗല്യ താലി ചാര്‍ത്തി
മാറോടു ചേര്‍ക്കാനായി മാത്രം
നീ വന്നില്ലയെങ്കിലും ...?
എന്‍റെ കണ്ണുനീരിന്റെ ചുടില്‍
നിന്‍റെ സീമന്തരേഖയിലെ
കുങ്കുമം ഉരുകിയോലിച്ചപോള്‍...
ഉടഞ്ഞ കണ്ണാടി ചീളുകളില്‍
ഞാന് കണ്ട മുഖം ...നിന്‍റെ
അല്ലെ എന്നു തിരഞു കൊണ്ട്
ഇങ്ങനെ എത്ര ദൂരം ഞാന് ..........?
വിരുന്നു പോയ സുര്യന് പകരം
വന്നവരെത്ര പേര്‍ ...........
ഈ ഇരുളിന്റെ പുറംതോടിനു
നിന്‍റെ മൌനം വന്യമാകുമ്പോള്‍ ?
സുഖ ശീതളമായ പകല്‍ -
കാഴ്ചകളില്‍ കുടുങ്ങി ,....
കുറുകി കൂര്‍ത്ത നിന്‍റെ -
മിഴികളില്‍ മൌനം
പ്രണയ പൂര്‍വ്വം ഞാ -
പ്രണയ പൂര്‍വ്വം ഞാ -
നടുത്തു വരുമ്പോള്‍,
നിന്‍റെ നിശ്വാസങ്ങളില്‍ മൌനം ....
പിടയ്ക്കുന്ന കണ്‍ പീലികളിലും
വിയര്‍പ്പിന്റെ മണിമുത്തുക-
ളടര്‍ന്നു വീഴുന്ന,...
നിന്‍റെ നസികാഗ്രാത്തിലും
തുടുത്ത ചുണ്ടുകളിലും
വിടരുന്നത് മൌനം .....!
എന്‍റെ ദാഹങ്ങള്‍ ക്ക് മേല്‍ ,..
യഗാശ്വ മായ് നീ
കുതിച്ചു പായുമ്പോള്‍ !
നിന്‍റെ കുളമ്പടി
നാദങ്ങളില്‍ മൌനം ....!
കരിനാഗ മായെന്നില്‍ പടര്‍ന്ന്-
കയറി
ഫണം വിടര്‍ത്തി ചീറ്റുന്ന ,..
നിന്‍റെ നാവിന്‍ തുമ്പിലും മൌനം ,...
ആത്മ ഹര്‍ഷങ്ങള്‍
നിര്‍വൃത്തി യായ്
പെയ്തൊയിയുന്ന....
മൂര്‍ച്ചയില്‍ നീ .....
അസ്പഷ്ടമായോതുന്ന....ആ
അമൃത വചനങ്ങളില്‍ മൌനം
അങ്ങനെ .....!
നിന്‍റെ മൌനം വന്യമാകുമ്പോള്‍ ?
ഞാനറിയുന്നു ..!
വേദപാഠ ങ്ങള്‍ കേട്ടു പഠിച്ച
ഈ അധ:കൃത ന്റെ
ശ്രവനെന്ത്രിയങ്ങളില്‍
ഈയം ഉരുക്കി ഒഴിച്ചടച്ച
കാലത്തിന്റെ പ്രതികാരം ....!!!
പിന്‍ വിളിക്കായ്‌ ...കാതോര്‍ത്തു ....
പോകുന്നു.............
ഈ അരങ്ങില്‍നിന്നും സഖീ ...
അനിവാര്യമീ പടിയിറക്കം,...
ഇനി നിനക്കുറങ്ങാം
നിന്‍റെ സ്വപ്നങ്ങളില്‍ രക്ത ദാഹിയായ്
അലയുമൊരു
കടവാവ്വലായി ഞാന് വരില്ല
കണ്ണ് നീര്‍ തുള്ളികളില്‍ മഴവില്ലൊരുക്കി
ഇനി നിന്നെ ചിരിപ്പിക്കാന്‍
ഞാനുണ്ടാകില്ല
സന്ധ്യയുടെ ശോണിമ കട്ടെടുത്തു
നിന്‍റെ കവിളിണകള്‍ ചുവപ്പിക്കാന്‍
നിലാവിന്‍റെ വര്‍ണ പുതപ്പിനുള്ളില്‍
നിന്നെ തഴുകി ഉറക്കാന്‍
ഇനി ഞാന് വരില്ല
പോകുന്നു ഞാന് പ്രിയേ വിട ...
യാത്രയിലും ഞാന് കാതോര്‍ക്കുന്നു
പിന്‍ വിളിക്കായ്‌ ...
....................വെറുതെ കൊതിക്കുന്നു ............ ..
പ്രിയേ... സഫലമെന്‍ സ്വപ്നം ..!
വാക്കുകളില്‍
എന്‍റെ, ....
പൌരുഷം ഉണ്ടായിരുന്നു
ഞാന് ചവച്ചു തുപ്പിയ കൌമാരങ്ങളില്‍
എന്‍റെ
യൌവനം ഉണ്ടായിരുന്നു
ഞാന് ഉടച്ചെറിഞ്ഞ വിഗ്രഹങ്ങളില്‍
എന്‍റെ
പ്രതീക്ഷയുണ്ടായിരുന്നു
ഞാന് പ്രണയിച്ച അക്ഷര താളുകളില്‍
എന്‍റെ
സ്വപ്നങ്ങളുണ്ടായിരുന്നു
ഞാന് കാണുന്ന കിനാക്കളില്‍
എന്‍റെ
നൊമ്പരങ്ങലുണ്ടായിരുന്നു
എന്നിട്ടും ..............?
ഞാന് മനസ്സില്‍ നിന്നും പടിയിറക്കിയ
എന്‍റെ
നിശബ്ദ പ്രണയങ്ങളില്‍
ഞാന് ഹൃദയത്തിന്‍ ആഴങ്ങളിലാഴ്ത്തിയ
എന്‍റെ
സങ്കല്പങ്ങളില്‍
ഞാന് മറവിയുടെ ഗഹ്വരങ്ങളില്‍ ഒളിപ്പിച്ച
എന്‍റെ
പ്രേമ സായുജ്യങ്ങളില്‍
നിന്‍റെ മുഖ കമലം മാത്രം ......
നിന്‍റെ പാല്‍ പുഞ്ചിരി മാത്രം ....
ഈ കാട്ടു തീയുടെ കാഠിന്യത്തിന്
എന്‍റെ ഹൃദയത്തിലെ
പ്രണയ പുഷ്പങ്ങള്‍ക്ക്
ചരമ കോളം രചിക്കാനയാല്‍
പ്രിയേ സഫലമെന്‍ സ്വപ്നം .......
അനില്‍ കുരിയാത്തി
വഴി മുടക്കപ്പെട്ടവന്‍......
എന്‍റെ നീര്‍ തടങ്ങളുടെ മാര്‍ പിളര്‍ന്നു ....
എന്‍റെ മക്കള്‍ മരണ
ക്കഴങ്ങളൊരുക്കി
വിഷജടിലമായ പാപ ഭാരങ്ങളുടെ ...
മാലിന്യമാത്രയും
എന്‍റെ വിശുദ്ധിയിലേക്ക്
ഒഴുക്കി വിട്ടു
എന്‍റെ സംസ്കൃതിയുടെ
തീര പീoങ്ങളില്‍ ....
അവര്‍... പരിഷ്ക്രിതിയുടെ
രമ്യഹര്‍മ്യങ്ങള്‍ ഒരുക്കി
മൃതിയുടെകാണാകഴങ്ങളില്‍ മുങ്ങി .........
പിടന്ജോടുങ്ങിയ.......
മനുഷ്യത്മാക്കളുടെ രോധനവും പേറി
വഴി മുടക്കപെട്ടവനായി
ഇവിടെ നില്‍ക്കുകയാണ് ഞാന് ...................
Subscribe to:
Posts (Atom)